Rozdział II

<Mary>

Ledwo dojechaliśmy do ich domu,a Niall przypomniał sobie,że nie mają nic do jedzenia. Oczywiście musiał od razu pojechać do sklepu. A ponieważ najbliższy sklep jest jakieś 2 kilometry stąd uznał,że to zdecydowanie za daleko i trzeba go tam zawieźć. Jako jedyny taką chęć wyraził Louis i już po chwili ich nie było. Nic dziwnego. Natomiast ja i Lisa dostałyśmy swoje pokoje i poszłyśmy się rozpakować. Ja miałam Taki,a Lisa Taki. Jednak chłopaki potrafią urządzić pokoje. A już się bałam.
-Marruś! - krzyknął Harry i wbiegł do mojego pokoju.
-Harruś! - odkrzyknęłam i uśmiechnięta przytuliłam się do niego.
-Tęskniłem za moją kochaną dziewczynką.
-Aww,ja za tobą też - powiedziałam i pocałowałam go mocno w policzek. W tym samym czasie do środka wleciało pozostałe 2/5 zespołu i moja siostra. Widać chłopaki jeszcze nie wrócili. W sumie czemu się dziwić,Niall miałby wrócić tak szybko ze sklepu? To nie w jego stylu.
-Uuuu - powiedzieli na nasz widok i wszyscy się zaśmialiśmy.
-Co powiecie na spacer w parku? - spytał uśmiechnięty Zayn, ciągle przyglądając się Lisie. Czyżby mu się podobała?
-Ja jestem za - odpowiedziałam. Inni mi przytaknęli,więc Liam napisał do chłopaków gdzie jesteśmy i poszliśmy. Oczywiście nie obyło się bez fanek,ale ja i Lisa zręcznie im uciekłyśmy i czekałyśmy w pobliżu na nich. Trochę to trwało. Aż zgłodniałam.
-Ej,ja zaraz wracam. Jestem głodna,a Niall już pewnie wrócił z co najmniej 4 reklamówkami żarcia,więc pewnie będzie coś dla mnie - powiedziałam siostrze ze śmiechem i poszłam.
Ku mojemu zaskoczeniu nikogo nie było. Więc albo jeszcze nie wrócili,albo już poszli do parku. Westchnęłam i zaczęłam wracać. Chyba zajdę po drodze coś zjeść.

<Evelyn>

Siedziałam na próbie chłopaków. Śpiewali właśnie "Glad you came". Tak szczerze nigdy nie słuchałam ich,a ta piosenka przypadła mi do gustu. Ale czemu się dziwić - Nathan brzmi tu po prostu rewelacyjnie. Nie wiedziałam,że mój braciszek ma taki świetny głos. Widać,że mało o nim wiem.
-No i jak? - Podeszła do mnie Holly,dziewczyna Maxa. - Podoba ci się?
-Mam skłamać,czy nie? - zapytałam. Holly zaśmiała się i usiadła obok mnie.
-Możesz kłamać -szepnęła.
-Więc są koszmarni. A Nathan najgorszy - powiedziałam z powagą.
-Że co?! - Krzyknął Nath,który jakimś cudem nas usłyszał. - Jak to jestem najgorszy?! Jesteś moją siostrą,powinnaś mnie wspierać!
Razem z Holl wybuchnęłyśmy śmiechem. Spadłam z krzesła i leżałam a podłodze,dalej się śmiejąc. Nie wiedzieli o co nam chodzi. Każdy z nich miał na twarzy wypisane morderstwo. I to chcieli zabić mnie.
-Chodzi o to,że kłamałam - powiedziałam przez śmiech.
-Jasne,wiem kiedy kłamiesz - odparł obrażony Nathan i odwrócił się do mnie plecami.
-Oh, Nathaneczku.- Wzdrygnął się,gdy usłyszał jak go nazwałam. - Wiesz,że jesteś moim najlepszym bratem?
-Jestem twoim jedynym bratem - mruknął i dalej na mnie nie patrzył.
- Jak sobie chcesz. Wracam na piechotę. - Wzruszyłam ramionami i wyszłam. Kierowałam się do domu,gdy wpadłam na jakąś dziewczynę.
-Przepraszam,nic ci nie jest? - spytała.
-Nie nic. Przepraszam,nie zauważyłam cię - pomogłam jej wstać i zajęłam się moim bolącym ramieniem. Jeszcze tego brakowało.
-Evelyn,Mary? - spytał jakiś głos.
 Rozejrzałyśmy się i zobaczyłam coś...dziwnego. Każda osoba stała w miejscu,jakby zatrzymał się czas,a nad nami latał..anioł.
-Kim jesteś? - zapytałam ze strachem.
-Nina,wasz anioł. Mam dla was pewne..ostrzeżenie. Pewnej osobie nie podoba się stosunek Evelyn do Nathana,więc wymyślił,by zamienić was miejscami. Co wy na to? - powiedziała szybko.
-Że co?! - krzyknęłyśmy obie.
-To propozycja kusząca dla obydwu. Ty Mary - zwróciła się do mojej nowej znajomej - poznałabyś The Wanted. Natomiast ty Evelyn One Direction. No i poczułybyście,że tęsknicie za swoim życiem.
-No chyba nie - mruknęłam pod nosem,jednak na głos powiedziałam coś innego. - W sumie,czemu nie.
Mary potwierdziła.
-No to macie czas do 17:00. Potem przyjdę i was zamienię - powiedziała jeszcze. - Wykorzystajcie ten czas,by zapoznać się z waszą nową osobą. Bo nie możecie się przyznać co się stało.
Zniknęła. My,choć dalej zaskoczone,zajęłyśmy się rozmową. Już się nie mogę doczekać!


______________________________________
Czeeeść <3 Przepraszam,jeśli coś namieszałam pod koniec,ale już sama nie byłam pewna,jak to opisać. Mam nadzieję,że wam się spodoba. Miał być wcześniej,ale nie mogłam tego skończyć.A w następnym...zamiana! Będę miała na to trochę więcej czasu,bo jestem chora i nie wiem,czy pójdę jutro do szkoły. A nie chcę! (no prawie,bo jedziemy też do szkoły ponadgimnazjalnej w czasie lekcji).  A następny powinien być nie długo. Pozdrawiam ~Paula

Nooo,to jest następny. Nie wiem co jej się nie podoba w tej końcówce. Jak dla mnie jest super.Ja niestety nie jestem chora,więc nie wiem,kiedy napiszę następną moją część. No a jeszcze Egzaminy (obie piszemy, więc rozdziały w tamtym czasie (24-26) się nie pojawi). Ale następny,kto wie,może napiszemy szybciej. Pozdrowionka ~Lola